Από τη μαία και νοσοκόμα Sanne Kammersgaard Christensen. Ιδιοκτήτρια ιδιωτικού μαιευτηρίου. Μάρτιος 2020 / @sanne_jordemoder
Υπάρχουν πολλές καλές, καλοπροαίρετες συμβουλές σχετικά με τις συνήθειες ύπνου των βρεφών και των μικρών παιδιών. Ως νέοι γονείς, ανεξάρτητα από το αν είστε για πρώτη φορά ή για πολλοστή φορά γονέας, μπορεί να είναι λίγο ζούγκλα να ξεχωρίσετε όλες τις καλές συμβουλές και στο τέλος πρόκειται κυρίως για το να γνωρίσετε το δικό σας παιδί και να ακολουθήσετε το ένστικτό σας. Και ναι, αυτό είναι πολύ πιο εύκολο να το λες παρά να το κάνεις. Παρ' όλα αυτά, έχω κάνει αρκετές αναρτήσεις σχετικά με τον ύπνο και τις καλές συμβουλές, τουλάχιστον με την έννοια ότι θα σας πω λίγα πράγματα για το τι έχουμε κάνει στο σπίτι - έτσι ώστε να μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ό,τι έχει νόημα για εσάς.
Ύπνος #1 - τα παιδιά είναι διαφορετικά
Vera 0-6 μηνών
Από την 1η ημέρα της ζωής της, η Βέρα κοιμόταν ελάχιστα μέρα και νύχτα. Προφανώς δεν χρειάζεται τόσο πολύ ύπνο όσο οι υπόλοιποι από εμάς. Είχε πολλές αφυπνίσεις συνεχώς, και ως εκ τούτου δοκιμάσαμε και εμείς διάφορες στρατηγικές για να τη βοηθήσουμε να κοιμηθεί περισσότερο, και ειλικρινά και για να έχουμε και εμείς έναν συνεκτικό ύπνο.
Στην αρχή κοιμόταν πολλές φορές μαζί μου. Κοιμόμασταν κοντά στο κρεβάτι και δεν απομακρυνόταν πολύ από τη μασχάλη μου ή από το στήθος μου για τις πρώτες εβδομάδες της ζωής της. Χρειαζόταν πολλή οικειότητα, όλο το εικοσιτετράωρο, οπότε φυσικά την είχε. Την τύλιγα κάθε μέρα και αποκοιμιόταν μέσα στο τύλιγμα - ακριβώς εκεί - μαζί με τη μαμά. Όλα τα άλλα έμοιαζαν αφύσικα. Κοιμόταν επίσης έξω στο καροτσάκι, αλλά γρήγορα μάθαμε ότι εκεί δεν κοιμόταν με την ίδια ασφάλεια, γεγονός που είχε ως αποτέλεσμα πολλά ξυπνήματα. Η Vera δεν έμαθε ποτέ να χρησιμοποιεί πιπίλα, παρόλο που προσπαθήσαμε πολύ, οπότε χρησιμοποιούσε πάντα εμένα ως πιπίλα.
Μας συνέστησαν να δοκιμάσουμε μια κούνια, αλλά παρόλο που της έδινε την αίσθηση ότι είναι τυλιγμένη, δεν άλλαξε τα πολλά ξυπνήματα.
–
Και όμως, η κούνια ήταν καλή για εμάς και για τη Vera όσο κινείται. Είναι ασφαλής όταν κουνιέται, είτε πρόκειται για την κούνια/στην αγκαλιά/στη σφεντόνα/στο καροτσάκι/στη μπάλα πιλάτες. Αυτό που επαναλαμβάνεται σε όλα όσα έχουμε δοκιμάσει είναι ότι η Βέρα είναι πιο ασφαλής όταν την κρατάμε κοντά μας ή την τυλίγουμε σφιχτά και την κουνάμε.
Οπότε ναι, τα μωρά είναι σίγουρα διαφορετικά, αλλά για μένα είναι πραγματικά πολύ λογικό ότι η κίνηση της κούνιας είναι καταπραϋντική. Το βρέφος γνωρίζει αυτή την κίνηση του λικνίσματος από την εποχή που βρισκόταν στη μήτρα. Για περισσότερο ή λιγότερο από 9 μήνες, το μικρό νέο άτομο αισθάνεται καλά προστατευμένο μέσα στη ζεστή κοιλότητα της κοιλιάς, όπου το αμνιακό υγρό λικνίζει το παιδί σε συνδυασμό με τις κινήσεις της μητέρας. Ως εκ τούτου, ο κόσμος μπορεί να φαίνεται πολύ μεγάλος και βίαιος όταν γεννιέται το βρέφος και για κάποιους αυτή η μεγάλη αναστάτωση απαιτεί περισσότερο χρόνο από ό,τι για άλλους. Γι' αυτό είμαι επίσης πολύ αντίθετη στο γεγονός ότι σήμερα βιαζόμαστε τόσο πολύ να συνηθίσουν τα μωράκια μας να είναι μακριά μας, αν δείξουν σημάδια ότι χρειάζονται εγγύτητα. Οπότε η καλύτερη συμβουλή μου είναι βασικά να ακολουθήσετε το ένστικτό σας, να κοιτάξετε το παιδί σας, τι χρειάζεται το παιδί σας και να αφήσετε την κριτική των άλλων για τις επιλογές σας να περάσει στα ψιλά.
Ύπνος #2
Επειδή ακριβώς με την κριτική, τις προκαταλήψεις, όλα τα δάχτυλα που μας δείχνουν, μας γέμισε με ένα εκπληκτικό ποσό, παρόλο που είναι ένα δεύτερο παιδί. Ήταν τόσο η οικογένεια, οι φίλοι όσο και το προσωπικό υγείας που είχαν άποψη για τις επιλογές μας όταν επρόκειτο να δώσουμε στη Vera έναν καλό ρυθμό ύπνου. Με έκανε να συνειδητοποιήσω ότι σήμερα, κατά τη γνώμη μου, είμαστε λίγο υπερβολικά επικεντρωμένοι στο φόβο μήπως δώσουμε στα μικρά παιδιά κακές συνήθειες.
Λοιπόν, πόσες φορές το έχω ακούσει αυτό,
“τώρα φρόντισε να μην γίνει κακή συνήθεια”, “την συνηθίζεις στο γεγονός ότι μπορεί να κοιμηθεί μόνο αν την κουνάς ή αν είναι κοντά στη μητέρα”. Ναι, μου έχουν πει ακόμη και ότι αν επένδυα σε ένα βοήθημα για την κούνια, ένα μοτέρ κούνιας, ήταν μια έκφραση ότι ήμουν τεμπέλα και δεν μπορούσα να ανταπεξέλθω στο έργο μου ως γονέας. Επειδή έπρεπε να θυμάμαι ότι είχα επιλέξει να αποκτήσω το παιδί μόνη μου - το τελευταίο με χτύπησε πραγματικά - ειλικρινά! Τώρα σκεφτείτε πριν μιλήσετε. Πιστεύω απόλυτα ότι είμαι ικανή να ανταπεξέλθω στο έργο μου ως μητέρα και δεν αισθάνομαι ότι κάνουμε κάτι λάθος.
Συμφωνώ ότι μακροπρόθεσμα δεν είναι σκόπιμο να πρέπει πάντα να κουνάμε ένα παιδί για να κοιμηθεί, γι' αυτό και η κουνιστή μηχανή είναι μόνο για μια προσωρινή περίοδο.
Είχαμε τώρα την τύχη να μας επιτραπεί να δοκιμάσουμε ένα μοτέρ κούνιας από το @membantu.dk τον τελευταίο μήνα και δεν έχουμε μετανιώσει ούτε για ένα δευτερόλεπτο που το μοτέρ κούνιας τώρα κουνάει τη Βέρα όταν ξαπλώνει στην κούνια αντί να πρέπει ένας από εμάς να κάθεται δίπλα στην κούνια για ώρες.
Επειδή δεν τίθεται πλέον το ερώτημα αν η Βέρα πρέπει να βρίσκεται σε κούνια ή όχι. Έτσι είναι η κατάσταση με εμάς αυτή τη στιγμή και θα “κουνήσουμε το πρόβλημα” όταν έρθει η κατάλληλη στιγμή. Αυτή τη στιγμή, η πρωταρχική μας επιθυμία είναι η Βέρα να κοιμάται καλύτερα και ανενόχλητα, ενώ ταυτόχρονα ως γονείς έχουμε χρόνο και για το μεγάλο μας αγόρι και ο ένας για τον άλλον.
Και εκεί απλά πρέπει να χειροκροτήσουμε τα χέρια μας - έχουμε επιτέλους τα χέρια μας ελεύθερα. Έχουμε βιώσει ότι το μοτέρ της κούνιας μας έδωσε πίσω τα βράδια μας, ώστε να μπορούμε πραγματικά να κοιταζόμαστε στα μάτια όταν τα παιδιά είναι σκεπασμένα στις 7.30 το απόγευμα και πριν λιποθυμήσουμε εμείς οι ίδιοι από την εξάντληση (ναι, συνήθως είναι γύρω στις 9 το βράδυ, αλλά και πάλι).
Κάνει μεγάλη διαφορά, ειδικά όταν μετά από σχεδόν 7 μήνες είσαι ακόμα ξύπνιος τις περισσότερες ώρες της νύχτας, να σου υπενθυμίζουν ότι είσαι και με την υπόλοιπη οικογένεια. Ήταν πραγματικά απαραίτητο.
Επιπλέον, τον τελευταίο μήνα έχουμε βιώσει ότι η Βέρα κοιμήθηκε μέχρι και 3 φορές (6 ώρες συνεχόμενα), κάτι που αποτελεί τεράστια πρόοδο για εμάς.
Ύπνος #3 - πόση ώρα και πόσο λίγο πρέπει να χρησιμοποιείτε τον κινητήρα;
Είναι πάντα μια πράξη ισορροπίας. Όπως είπα, είχαμε φτάσει σε ένα σημείο όπου, ανεξάρτητα από το αν είχαμε κινητήρα ή όχι, κουνιόμασταν στη Vera αρκετές φορές την ημέρα και μερικές φορές τη νύχτα.
Ένα παράδειγμα μιας ημέρας μαζί μας θα μπορούσε να μοιάζει ως εξής:
- Μεταξύ 5-7: Η Βέρα σηκώνεται όρθια. Μπορεί να έχει κοιμηθεί το τελευταίο μέρος της νύχτας στην κούνια με τη μηχανή αναμμένη, αν η νύχτα ήταν πολύ διακεκομμένη.
- Καλημέρα: Η Vera τοποθετείται για τον πρώτο της υπνάκο - στο καροτσάκι.
- Το απόγευμα: Η Βέρα ξαπλώνει για τον δεύτερο υπνάκο της - στο καροτσάκι.
- Γύρω-γύρω. 19.30: Η Βέρα τοποθετείται για ύπνο, στην κούνια με το μοτέρ αναμμένο. Συνήθως ξεκινάμε με την υψηλότερη ταχύτητα αν δυσκολεύεται να αφεθεί και να κοιμηθεί. Όταν κοιμάται, μειώνουμε σταδιακά την ταχύτητα. Το μοτέρ έχει 5 ταχύτητες, οπότε υπάρχει άφθονη δυνατότητα να διαφοροποιήσετε την κίνηση που θέλετε.
- Μεταξύ 21-22.30 η Βέρα ξυπνάει ξανά και τη θηλάζω για τελευταία φορά πριν από τα μεσάνυχτα (τουλάχιστον ελπίζω). Την ξαναβάζω στην κούνια και την αφήνω να συνεχίσει να την κουνάει για να κοιμηθεί. Μερικές φορές δεν μπορούμε απλά να την ξαναβάλουμε στην κούνια, οπότε πρέπει πρώτα να καθίσουμε μαζί της στην μπάλα pilates και να τη βοηθήσουμε να ηρεμήσει. Αν όλα πάνε καλά, την ξαναβάζουμε στην κούνια και κοιμάται εκεί για μερικές ώρες.
- Όταν ξυπνάει για πρώτη φορά τη νύχτα, έρχεται στο κρεβάτι μου. Θηλάζει ξανά και τις περισσότερες φορές κοιμάται μαζί μου, ενώ με χρησιμοποιεί ως πιπίλα. Αν ηρεμήσει ώστε να μπορέσω να κοιμηθώ κι εγώ, θα μείνει στο κρεβάτι μαζί μου όλη τη νύχτα. Αλλά αν στο επόμενο γεύμα στο τέλος της νύχτας δεν ηρεμήσει ξανά, έχω αρχίσει να χρησιμοποιώ την κούνια ως βοήθημα και πραγματικά έχει βοηθήσει πολύ.
Ναι, ναι, διατηρείται, τα δέντρα δεν μεγαλώνουν στον ουρανό, οπότε απέχει πολύ από κάθε φορά που λειτουργεί στην αγαπημένη μας Βέρα. Μερικές φορές απλά σηκώνεται στις 5, ακόμα κι αν οι υπόλοιποι δεν συμφωνούμε ότι η νύχτα έχει τελειώσει. Άλλες φορές όμως καταφέρνουμε να την κάνουμε να συνεχίσει να κοιμάται στην κούνια και αυτό είναι το μόνο που μετράει, ειδικά για μένα, αν καταφέρω να κοιμηθώ έστω και για μια ώρα ακόμα πριν αρχίσει πάλι η μέρα.
